برای بسیاری ازفرزندان ایران شعر باز باران گلچین گیلانی مصادف با خاطرات شیرین
دوران دبستان است.برای من که در شهری باهوای نمناک زندگی می کردم و باران جزء لاینفک
زندگی ام بود این شعر معنای خاص تری هم دارد.
این شعر را به همه دبستانی
های قدیم وجدید وهمه مردم خوب ایران تقدیم می کنم:
باز باران با ترانه با گهرهای فراوان می خورد بر بام خانه یادم آرد روز باران گردش یک روز دیرین خوب و شیرین توی جنگل های گیلان کودکی ده ساله بودم شاد و خرم نرمو نازک چست و چابک با دو پای کودکانه می دویدم همچو آهو می پریدم ازلب جوی دور میگشتم ز خانه می شنیدم از پرنده داستان های نهانی از لب باد وزنده رازهای زندگانی بس گوارا بود باران وه چه زیبا بود باران می شنیدم اندر این گوهر فشانی رازهای جاودانی, پندهای آسمانی بشنو از من کودک من پیش چشم مرد فردا زندگانی خواه تیره خواه روشن هست زیبا, هست زیبا, هست زیبا شاعر:گلچین گیلانی
شعر
باز باران با ترانه یکی از شیرین ترین شعرهای کتاب فارسی در زمان های نه
چندان دور بود که هنوز هم بسیاری از دانش آموزان آن زمان این شعر به یاد
ماندنی را از حفظ هستند.اما متن این شهر را به صورت کامل و بدون سانسور را
در ادامه بخوانید.
یکی از شعرهای نوستالژیک بچه های دهه شصت در مدرسه خواندن شعر فارسی بازباران
با ترانه بود که تا مدتها در کتاب های فرسی کلاس چهارم به چاپ می رسید
.شاعر این شعر زیبا ﮔﻠﭽﯿﻦ ﮔﯿﻼﻧﯽ بود.اما این متن به صورت کامل به چاپ
نرسیده و تنها بخشی از آن در کتاب بود.
